dzień 54 - Telefon dzwoni

Jestem sobie w teatrze. Nagle słyszę że ktoś dzwoni do mnie na komórkę. Poszłam odebrać-to była Julliet

 J: Halo?

P: No halo. Co tam?

J: Znowu ktoś chodzi po strychu.

P: Za pięć minut mam godzinną przerwę. Będę za około dwadzieścia minut.

Kiedy zaczęła mi się godzinna przerwa pojechałam do Julliet.

J: Zobaczysz co to?

P: A jak miałabym ci odmówić, jak już tu jestem?

J: No raczej nie powinnaś mi odmówić.

P: No dobra idę.

Weszłam na strych. Alan ustawiał jakieś skrzynki.

P: Nie możesz tego robić ciszej?

A: Nie da się.

P: Pomóc ci jakoś?

A: Dobra. Pomóż mi przestawić tamtą skrzynkę-jest strasznie ciężka.

Skrzynka na prawdę była ciężka. Poprzenosiliśmy jeszcze kilka innych, a potem zeszłam do Julliet.

J: Co tak długo i czemu tam tak hałasowałaś?

P: Musiałam przesunąć kilka skrzynek, bo mi wpadła za nie telefon.

J: To jest tam ktoś czy nie?

P: Nie ma nikogo oprócz kilku wlatujących i wylatujących gołębi.

J: To dobrze.

P: To ok. Ja idę, bo mam kilka minut na dotarcie do teatru.

J: Papatki

Pobiegłam do teatru. Zdążyłam na styk. Za pięć minut wchodzimy na scenę. Życzcie mi powodzenia :-)-Podoina